Beste allemaal,

Als alles goed gaat, ben ik vanaf 3 maart 2008 een half jaar als vrijwilliger aan de slag bij TLC in Zuid-Afrika. Om die reden is mij gevraagd om een korte introductie over mijzelf te geven en de reden waarom ik vrijwilliger wil worden bij TLC.  Verder is het de bedoeling dat ik met (hopelijk)  enige regelmaat laat weten wat mijn ervaringen zijn in Zuid-Afrika.

Ik ben Elaine de Jong, 22 jaar oud. Sinds een paar weken geen student meer, maar de trotse bezitter van mijn diploma. Een logische keuze is dan om aan het werk te gaan. Dit deed ik ook tot een paar maanden geleden. Ik had namelijk voordat ik afgestudeerd was al een baan aangeboden gekregen en had deze baan ook aangenomen. Ook had ik een leuk huisje waar ik op mezelf woonde. Wat dat betreft alles dus dik in orde.  Toch ben ik op een gegeven moment gaan nadenken of dit was wat ik wilde gaan doen. Na lang nadenken bleek het antwoord hierop: NEE!

Toen ik klein was had ik een droom. Ik zou naar Zuid-Afrika gaan om daar kinderen te gaan helpen. Kennelijk was ik dat gedurende mijn studentenperiode vergeten. Ik bedacht me dat als ik nu niet zou gaan, het er nooit meer van zou komen. Ik ben vrijwel direct achter de computer gekropen en ben gaan kijken op het internet. Wonderlijk genoeg was het eerste wat ik tegenkwam TLC. Ik was in een klap verkocht. Uiteraard

waren de foto’s van alle kinderen ontzettend lief, maar daarnaast sprak mij ook de opzet van de organisatie heel erg aan.

Ik heb toen ruim de tijd genomen om na te denken of dit echt was wat ik wilde. Ik ben niet iemand die overhaaste beslissingen neemt. Bovendien wilde ik de tijd nemen om na te gaan of TLC ook écht de organisatie was waarvoor ik aan de slag wilde gaan. Al snel heb ik echter de knoop doorgehakt en me op gegeven als vrijwilliger. Wat was ik zenuwachtig. Ik wist namelijk ondertussen erg zeker dat ik dit wilde gaan doen, dus ik moest er niet aan denken dat het niet door zou kunnen gaan, om welke reden dan ook. Gelukkig had ik binnen een paar dagen het bericht dat ik was aangenomen als vrijwilliger.

Ondertussen heb ik een half jaar van voorbereidingen achter de rug. Baan en huis opgezegd, visum aangevraagd, vaccinaties gehaald en nog veel andere dingen geregeld om mijn zaakjes hier goed achter te laten.

De laatste periode thuis stond vooral in het teken van het afscheid. Dan besef je toch ook weer wat je achterlaat, al is het maar voor een half jaar. (Al zijn er ook mensen die vermoeden dat ik (voorlopig) niet meer terug kom) Ik ben er echter van overtuigd dat dit alles het helemaal waard is.

Ik hoop dat ik me het komende half jaar 150% in te kunnen zetten voor TLC. Ik hoop veel vloeren te kunnen schrobben en heel veel luiers te mogen verschonen en tussendoor veel knuffels uit te delen. Daarnaast verwacht ik persoonlijk best wel eens tegen dingen aan te lopen, alleen al vanwege het cultuurverschil. Ook zal het gebrek aan privacy een behoorlijke uitdaging zijn. Toch wil ik me over die dingen niet al te druk maken. Het belangrijkste is en blijven de kinderen die bij TLC wonen. Het draait om hun en daar ga ik me voor inzetten. Zij verdienen een thuis en een veilige omgeving om in op te groeien.  Nu de spullen pakken, afscheid nemen en op naar Zuid-Afrika.  

Groeten en hopenlijk tot lezens,

Elaine de Jong